Tatlı Son

Bugün bir kere daha anladım ki güne nasıl başladığın çok önemli. Hatta çok çok önemli benim için. (Ki bunu nadir yaşadığımı belirtecek olursam) Ne zaman kötü uyanacak olsam saçma sapan şeyler yaşıyorum o gün.  

Karanlık bir sabah.. yataktan kalkmak istememeler ve ısrarla saati ertelemeler..

zorla giyinilmeye çalışılmış, ruh halimi güya dışarıya belli etmemek istercesine, üzerime uydurulmaya çalışılmış kıyafetler..

 ‘makyaj yapayım bari’ ile başlayan bir cümle ve sonuç sadece sürülmüş kırmızı bir ruj.. vakit kalmadığı için yapılamayan kahvaltı ve ağza tıkıştırılmaya çalışılan ekmek peynir..

Sonuçsa,

Dışarı çıktığım anda rüzgara dayanamayan şemsiyemin kırılması ve bindiğim dolmuşun öndeki araca vurarak kaza yapması.. yağmurdan okulun çatısının akmaya başlaması ile benim odamın su alması, emek emek hazırladığım panomdaki bütün yazıların birbirine girmesi vb. 

Küçük belki ama gözüme gözüme görünen ve sinirimi bozacak şeyler silsilesi devam etti.

Kötü uyandım ve kötü enerjiyi üzerime çektim adeta diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım. (Ha bu arada ben de o enerji menerji  durumlarına inananlardanım. ) Bir an evvel okuldan çıkıp eve gitsem diye düşünmeye başlamıştım. Ama sonrasında, eve gitsem de içinde bulunduğum şu sinir bozucu ruh halimden kurtulamadığım müddetçe hiçbir şeyin değişmeyeceğini düşündüm.  Sonra odamın kapısını yavaşça kapatıp güzel bir müzik açtım kendime ve rahatlamaya çalıştım.

Ve tam o sırada muhteşem bir  şey oldu.  Filmlerdeki gibi. Telefonum çaldı. Ve arayan kısa bir süre önce tanıştığım ve güzel paylaşımlarımızın olduğu bir öğretmen arkadaşım idi. İçinden gelmiş ve bana sürpriz yapmak istemiş nasıl mı,  işte bunlarla.

Tam dört paket güllaç almış benim için. Ben tatlıyı çok severim hele güllaçı çok çok severim. (İstanbul' a yeni geldiğim sıralarda idi, sırf benim canım istedi diye saatlerce güllaç aramıştık kendisi ile. Saatlerce diye özellikle belirtiyorum, çünkü güllaçın ramazan ayı dışında bulunmasının bu kadar zor olabileceğini hiç düşünmemiştik ikimizde. Bu da anlatsam apayrı bir hikaye olur.)

Çevremdekiler benim bu hallerime hep gülüp geçerler. Hatta evrene enerji yollayalım falan diye birlikte gülüp eğleniriz de. Ama kim ne derse desin, ben böyle deliyim ve mutluyum işte.

Yolladım enerjimi, 

yedim tatlımı :)

Güne sıkıcı başladım, ama çok tatlı sonlandırdığım kesin!