En Çocuk Yerlerim

Avazım çıktığı kadar sustuğum günler son bulsun istiyorum.

İşte geldim buradayım diye bağırmak, görmezsen beni şayet, buradayım diye haykırmak istiyorum. Ellerim de buradalar, tut diye saklamıyorum, kollarımı açıyorum sarıl diye. Gözlerime bak kocaman istiyorum. Az önce ağlamışlar, çok yorgun düşmüşler fark et istiyorum.

Tozlanmış rafların en arkasında kalan kitap misali düşün… Al eline, çevir sayfaları istiyorum. Üşenmeden, hevesle… Oku, satır aralarına bak. Neler sıkıştırılmış aslında… Neler can bulmak, nefes almak istiyor...

Kelimeler azizim, kelimeler…

Al eline ve yerine koy o kitabı istiyorum.  Asıl yerine, hep olduğu, olmak istediği yere, uzun zamandır ayrı kaldığı yerlere...  Saklanmasın daha fazla arkalarda, tozlanmasın.

Çok ara vermedi mi?

Okunmak istiyor, anlaşılmak istiyor. İçinde barındırdığı kelimeler ve anlamları çok ağır geldiyse demek ki…

Konuşurcasına yazmak istiyor yeniden. Durmasın, durdurulmasın istiyor.  Taciz edilmesin istiyor… Korkularından sıyrılmak istiyor. Kandırılmasın, oynanmasın istiyor…

Gülmek istiyor yine deli deli.  Sakız çiğneyip balon şişirip yüzünde patlatmak istiyor. Elinde lolipopla  dolaşmak istiyor mesela yine sokakta, mutlu olunca zamanı mekanı gözetmeden dans etmek istiyor.

Dırı nı nım nırım nırım diye klasik hareketini yaparken oynamak istiyor yeniden :)

Çok yoruldu, açıkça yardım istiyor ve bu sefer yardım eden değil, edilen kişi olmak istiyor…

En çocuk yerlerim acıyor, öper misin? Öpünce geçebilecek olsun yaralarım,

Sevince yeniden büyüyebilecek olsun kalbim

En çocuk yerlerimi sever misin?