DURUMU KARMAKARIŞIK

Ne hissettiğini bilmez mi insan diye sakın ha sorgulamayın, bilmez bazen insan. Bilemez.

Bakınız: Ben!

Gel-gitlerle dolu günler yaşıyorum. Zehirli bir böcek soktu adeta beni de, zehrini hala vücudumdan atamıyorum. Ya da bir deprem olmuş gibi sanki, evi yıkmadı ama çatlaklar bıraktı binada. Ağır hasar var yani anlayacağınız. Bir taraftan kendimi  işime verip deli gibi çalışırken,  unutmak istiyorum beynimdeki sesleri. Kafamın üstünde beliren baloncukları patlatmak istiyorum.
Bi yandan çok mutlu olabilirken, bir yandan karamsarlığımdan öleceğim sanki.
Eserekli haller yani anlayacağınız. Ay ne anlayacağınız falan diyorsam, ben anladım sanki de sizin anlamanız kaldı :)

Alıp başımı biraz gitsem desem, öyle bi zamandayım ki işim de kritik, izin alamıyorum. Oy da oy yani. Hiç öyle insan kendinden kaçabilir mi falan diye yorumlar yapmaya kalkmayın, vallahi kaçar bence. Ne demişler , tebdil-i mekanda ferahlık vardır :)

Hayır zaten işim de ayrı bir olay, daha da sömürüyor ruhumu. Sürekli dinlemekle geçiyor ömrüm. Yahu bir günde seni dinleyelim, hep biz seni yoruyoruz yok. Beni, benim gibi dinleyen birini bulabilsem ben de susmam tabi :) Çok mütevaziyim vesselam :)
Karşındakinin yerine kendini koyabilmek, susmak, anlamaya çalışmak zor geliyor insanlara. Alışmışız çünkü eleştirmeye, hele hele kafamıza yatmayan bir şey olmaya görsün, başlarız bağırıp çağırıp karşımızdakini susturmaya.

 Ve tabi anlatan da anlattığına anlatacağına pişman oluverir, ama nafile, çıktı bi kere ağzından. Bakınız: zavallı ben :)

Dinlemeyi, anlamayı bilmiyor insanoğlu azizim.

Şöyle bi düşünüyorum da, ulan ne hikayeler dinliyorum da gıkımı çıkarmıyorum. yeri geliyor en yakın arkadaşım oluyor anlatan, yeri geliyor amirim oluyor, yeri geliyor ailemden, canımdan, kanımdan biri, yeri geliyor hiç tanımadığım biri...

aklıma mantığıma yatmasa da madem anlatıyor, ihtiyacı var diye düşünüp, dinlemeye devam ediyorum. elimden geldiğince de yardımcı olmaya. Aşağılamadan, korkutmadan, incitmeden...

şimdi yazınca da fark ettim de belki de zor bi şey istiyorum.

Bir hocam söylemişti, dersinde...


"Unutmayın, bir insanın duygularını reddediyorsanız, onu da  kabul etmiyorsunuz demektir. "