Nostaljik Pazartesi: Benimle Oynar Mısın?

Yine bir pazartesi ve nostaljik pazartesi yazımla buradayım.

Haydi o zaman aylardan  haziran... 
Bakalım neler karalamışım ;)

Benimle Oynar Mısın?


Çocukluğun vazgeçilmez oyunlarındandır evcilik oyunu.

Benimle Oynar Mısın?


Ne de çok severdim çocukken. 
Hayal edersin ve oyunu kurarsın. Sırayla roller verilir. Sen annesin, sen doktorsun, sen babasın, sen çocuksun…

Kurgusu sana ait.
Senin hayallerinden ibarettir…  Duygularınla şekilleniverir oyun...

Keşke diyorum bazen…

Hayallerimizle dönse dünyalarımız da. Gözlerinizi kapatıp düşünsenize… Ne de muhteşem olmaz mıydı?

-Çocukluğumu fazla düşünmüş olsam gerek, çok çocukça bir düşünce oldu farkındayım-
Fakat öyle işte…

Herkesin bir bakışı vardır hayata. Ben hep inanmayı seçtim. İnatla, ısrarla “güzel günler göreceğiz çocuklar” demekten hiç vazgeçmedim. Ve bu yüzdendir ki  hep pembeye boyadım dünyamı, pembe hayaller kurdum. Bir tarafım hep çocuk kalsın ve hiç büyümesin istedim…

Düşüncelerimde hep bir muziplik oldu, hep görmek için iyi yönler aradım insanlarda. Sevdim, değer verdim, aşık oldum, emek verdim… İnsanların peşinden koşmaktan hiç gocunmadım.  Kimine göre gurursuz oldum, kimine göre aptal, kimilerine göre de yorumsuz kaldım…

Fakat artık yorulmaya başladım sanırım. Uğraşmaktan, şans vermekten ve hüsranla biten ilişkilerden çok sıkıldım.

Hayatı bir oyun gibi görecek olursak şayet,
Şimdi tıpkı çocukluğumdaki gibi evcilik oynamak istiyorum. Hesapsızca, safça... 
Sadece duygularımı yaşamak istiyorum.


BENİMLE OYNAR MISIN?

-Benim dünyam pembe, ya senin ki?




Benimle Oynar Mısın?

“Kelebeklerle tanışmak istiyorsam, bir iki tırtıla katlanmayı öğrenmek zorundayım”

                                                                                                                                                             Küçük Prens

15 yorum:

  1. Ne güzel şeyler karalamışsın... Kalemine sağlık... Ben umut dolu gözlerle bammak istiyorum dünyaya. Yaşadığım her can sıkıcı olayda belim bükülse de hayır diyorum kendime sıkma canını bu müferit bir durum, genele yayma... Şnanıyorum bir gün güzel günler göreceğiz... Benim dünyam da mavi... Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. HEp hayır diyerek çok da iyi yapıyorsun ;)
      Umut dolu günler, haftalar diliyorum;)

      Sil
  2. İnsanlar içindeki çocuğa ihanet etmemeyi öğrendikleri zaman bu dünya bambaşka olacak

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. vallahi dua gibi oldu, olsun da:)
      Bambaşka, musmutlu dünyalar olsun hemi de:)

      Sil
  3. Evcilik Oyunu oyunların en güzelidir bence de. Herkes istediği role bürünür. Dilediği gibi özgürce davranır. İç dünyaların dışa vurulduğu, kişilik çatışmalarının rahatça yaşandığı bir oyundur.Şimdi evcilik oynamaya bile çocukların zamanı yok.Bilgisayar ekranları ses, renk ve ışıklarıyla daha farklı heyecanlar mı sunuyor? Yoksa hayaller ve rüyalar mı değişti?
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ya sormayın, ne de güzeldi bizim çocukluklarımız, oynadığımız oyunlar.
      Şimdiki ile alakası yok. her şey öylesine hızlı değişiyor ki... Yetişmek ne mümkün
      Başkalarını bilemeyeceğim, ama benim hayallerim hep aynı

      Sil
  4. Çok güzel bir yazıymış gerçekten. Küçük Prens'in sözleri de hoş, dünyaya böyle umut dolu pembe bakman da....bu aralar pek bakamıyorum ben ama söyleyip de sana da bulaştırmayayım çünkü esnemek gibi bu da bulaşıcı:))
    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Küçük prens benim başucu kitabımdır. O vakit sana da şu sıralar şiddetle öneriyorum. Baktığın yeri güzelleştirir;) Bu arada ben hep buralardayım, ne saçmalarsan saçmala dinlerim de, benim mesleğim bu zaten:)

      Sil
  5. Aa! Psikolog musun yoksa? Ne güzel. Kısmetse inşallah kız olan yeğenim de olacak henüz öğrenci:)...Bu arada facebook sayfanı yeni farkettim, beğendim. :)instagram kullanmıyorum o yüzden ona tıklamıyorum (sanırım sadece üye olanlar bakabiliyor)
    Tamam Küçük Prens'i alayım zaten kitaplıkta bulunmalı..:)teşekkürler

    YanıtlaSil
  6. Bunak ben ta tepede hakkımda yazısını görmemişim...özür diliyorum, öğretmen olduğun yazıyor orada bakmayınca bilemedim tabii, bu arada psikologluktan daha zor! Kızkardeşim de sınıf öğretmeni...oradan biliyorum..:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne özrü yahu, olur öyle şeyler:) Ben rehber öğretmenim, psikologdan bir önceki aşama anlayacağın;) Sürekli gelenleri sevk edip duruyorum. İşim dinlemek, ama seni de zevkle dinlerim, haberin ola;)

      Sil
  7. "Benim dünyam pembe" diyebilmek ne güzel! Aslında benim dünyamda pembe ama her zaman değil,daha çok mor gibi sanki:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hep de pembe olur umuyorum. Başka türlüsü çekilecek gibi değil çünkü.
      Mor, uuuu bohem gibin olur o şimdi;) bence pembe olsun pembe:)

      Sil
  8. Bu ara herkeste aynı istek var ah çocukluğa dönüşler.. Keşke ihtimal dahilinde olsa...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dönemesek de, çocukça kalabilmek belki de, deliliğe vurmak gibi;)

      Sil

Şişt pişt, orada olduğunu biliyorum!
Yorumların benim için çok önemli, öyle okuyup okuyup kaçmak yok;)

Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı