Pastanın Üzerinde Duran Jöle Gibiyim :)

Merhaba pek sevgili, çok sevgili okuyucu,

Ben böyle konuşurcasına yazarken sizin de oralarda bi yerlerde olduğunuzu bilmek tatlı bir keyif veriyor bana. Kim bilir kaç kişinin parmaklarının ucuna geliveriyorum :)

Yalnızlığımı alıyorsunuz, mutlu ediyorsunuz beni, bu böyle biline ahali;)

Pek bi sevindirik, pek bi mutluyum bugün. Midemde kelebekler mi uçuşmuyor, temizlik yaptığım vileda sopasıyla mı dans etmiyorum, elime geçirdiğim çorba kepçesiyle şarkılar mı söylemiyorum :)

Hayır, sanırsınız aşık oldum amma velakin,

Cık cık.

Aşık falan olmadım. Ama her an olabilirim bu mutlulukla duyurulur. İçimdeki hormonlar ahenkle dans ediyorlar :))

Çok iyiyim çünkü.  Çok mutluyum. Pastanın üzerinde duran jöle gibiyim adeta.  (Ya da durmaya çalışan ) Sallanıyorum, yerimde duramıyorum.

Kuş gibi hafifledim sadece. Üzerime beğenip te aldığım bana bir beden büyük kıyafeti çıkarttım attım. Yok yok bu bir kıyafet olamazdı. Bir numara büyük topuklu ayakkabı gibi bir şeydi bu. Yürüdükçe topuğumdan vurdu. Yara yaptı, yarama merhem sürdüm, yine giydim.  Yaram kabuk bağladı. Hah tamam geçer dedim yine ısrarla, inatla giymek istedim. Daha çok kanadı, iz bırakmaya başladı.

Bu sabah kalktım ve fırlattım attım çöpe.  Aman ne keyifliydi atması ;)

Bana ait bir şey değildi çünkü o. Ben değildim o. Olmak istedim ama beceremedim. Özendim, çok özendim belki de.. bir sefer de dik durayım, vazgeçmeyeyim istedim. Ama dayanamadım, kıyamadım..

Olduramadım.

Şimdi geçmiş aynanın karşısına gülüyorum ve şarkılar söylüyorum sadece.