Günlerden cuma olunca mesai bitimi daha mı keyif veriyor insana ne :)
Okul çıkışı eve geldim, tam montumu asmak için dolabıma yönelmiştim ki,
dolabın üzerinde beni bekleyen kısa bir not !
Ben de sizi çok seviyorum :)
'An' lardan ibaret olan şu kısacık ömrümüzde ne de değerlidir
cümleler, kelimeler.
Ve o cümleleri okuyunca yüzümüzde beliren tebessüm,
kulaklarımıza daha bir yakınlaşan ağızlar...
Yazmak gerek, söylemek gerek, hissettiklerini.
Esirgememek sevgini, minnetini…
Tıpkı öfkeni dile
getirirken gösterdiğin cömertlik gibi…
ESİRGEME!
Yarına çıkacağın ne malum, hatta bir saat sonraya,
Ya da bırakın saati, saniyelerle boğuşmuyor muyuz çoğu
zaman?
Kimi zaman kaçırdıklarımıza yanarken, farkında olmadan kazandıklarımızı
daha mı az dile getiriyoruz ne ?
Öyleyse,
Benden de tüm okurlara kısa bir not: "Daima Gülümse,
fotoğrafın çekiliyormuşçasına…"
Zamanı ve hayatı hırslarımızla, öfkelerimizle çarçur edip duruyoruz... Biraz sevgi biraz tebessüm ne çok şeyi değiştirir oysa... Sevgiler...
YanıtlaSilhttp://bahartanricasi.blogspot.com.tr/?m=1
Öyleyse zamanımızı çalan hırsızlara inat, gülümseyelim:)
SilSevgiyle kalın
Bende bir mimin var :)
YanıtlaSilAaaa ne güzel, çok tatlısınız:)
SilHemencecik geliyorum o zaman; )
Aaaa ne güzel, çok tatlısınız:)
SilHemencecik geliyorum o zaman; )
Çok haklısınız, öfkedeki cömertliğimiz sevgiye gelince cimrileşiyor. Halbuki minik şeyler ne tatlı mutlu anlar kazandırıyor. Öyle ki yıllar sonra bile hatırlanabiliyor.
YanıtlaSilBir şarkı sözünü hatırlattınız bana,
Sil"Küçük şeyler hepsi de küçücük şeyler
bizi yönlendiren, sevindiren, düşündüren"