İşte Geldim Buradayım

         Uzun zamandan beri düşündüğüm, beni çok heyecanlandıran bir düşünceydi blog yazmak. Daha fazla düşünce olarak kalmasına dayanamadım ve ben de yazmaya ve yazılarımı paylaşmaya karar verdim.

İçimden geçen her şeyi -mutluluklarımı, yer yer serzenişlerimi, hüznümü, şaşkınlıklarımı, kimi zaman öfkemi, gereksiz duygusallıklarımı-  cümlelere dökmenin, beni çok rahatlattığına inanıyorum.
Bir tür terapi gibi yatıştırıcı bir etkisi oluyor adeta bende. Kendi kendime konuşur gibi yazıyorum. Bu yüzden garipseyebilirsiniz kimi zaman. Tabi bunu şimdiye dek kağıt kalemle yapıyordum. Çoğu zaman da mektuplar yazarak. ‘Dayanamam o A4 kağıtlarını boş görmeye’  derdim hep. Gülerdi tabi etrafımdakiler de. Günümüzde teknolojinin bu kadar ilerlediği, hatta alıp başını gidiyor olduğu düşünülecek olursa tabi :)  Ama ben o kağıda kaleme dokunmanın bana ayrı bir haz verdiğini hissediyorum. Hatta güleceksiniz belki ama şu anda bu satırları da öncelikle kağıda yazıyorum, sonrasında aktaracağım bilgisayarıma.  Bakalım daha ne kadar sürdürebileceğim bu durumu :)

         O halde ‘İŞTE GELDİM ve SÜRPRİZ MİSAFİR OLARAK BURADAYIM’ diyorum. Herkese kocaman, bol gülüşlü bir merhaba!

Ne kadar sürdürebilirim bu heyecanımı ve bu sürpriz misafirlik durumum nasıl daimi olur bilemiyorum. Fakat ben yazarken oldukça keyif alıyorum umarım okuyanlar da keyif alabilir ve kendisinden bir şeyler bulabilir...