Bir Varmış Hep Varmış

Ben bi portakal olsam, soysan da başucuna koysan, ama bir yalan uydurmasan

Masallar anlatsan, gökten düşen elmaları değil de portakalları anlatsan mesela. İlle de bir şey uyduracaksan şayet, beni uyutmak için masallar uydursan…

'Bir varmış bir yokmuş' la değil de, 'bir varmış hep varmış' la başlasan…

"Yok" lar olmasa, olmazlar olmasa, hele hele mutsuz sonlar hiç olmasa.

Yarım hiç kalmasa, portakalın yarısını yersen diğer yarısı kalır mı? Kabuğunu soydun bi kere akıllım, çürür sonra, ağlar arkandan…

Farklı sonlar olsa, 

sadece onlar değil, herkes erse muradına.. Hep beraber çıksak kerevetine.

Rengarenk olsa dünya, en çok da turuncu olsa. Capcanlı olsa.

Baktıkça gözünü kamaştırsa,

Aykırı olsa özgürlüğün rengi, mavi değil de, turuncu olsa, olmaz mı?

Keşke diyorum, ah diyorum  bazen,

Benim görebildiğim gibi görebilseydi herkes, masallara inanabilseydi, hayaller kurmaya…

Hayal edip yaşamaya çalışabilseydi…

Küçücük portakalların ne kadar mutlu edebildiğini görselerdi,

Elindekinin kıymetini yitirmeden anlayabilseler, sevseler, hep sevseler, çok sevseler,

Olmazsa çay demleseler :) Ya da yoğurt yeseler :)