İmdat Midem Bulanıyor

Sevgili midem, canım midem, nolur artık kendine gel. Kaç gündür burnumdan getiriyorsun, bi sakinleşsen, bir durulsan artık, bulanmasan olmaz mı? Tamam, ben seni üzdüm ama bir daha üzmeyeceğim söz veriyorum ;) hem ben hangi sözü verdim de tutmadım şimdiye kadar? Güven bana n olur? Tamam, bir kere yaptım asrın hatasını, tutamadım kendime verdiğim sözü, yeterince utanıyorum bu yüzden. Sen de daha fazla üstüme gelmesen olmaz mı?

Ellerim midem de yazıyorum bu satırları çok sevgili okuyucu. Deli deme bana, amaaannn!!!

Ya da ne dersen de. Kimin ne düşünmesine engel olabiliyoruz ki zaten şu hayatta. Tek bildiğim midem burnumdan getiriyor ve korkuyorum. Sürekli böğürmelerle geçirdiğim günler son bulsun istiyorum. Her mide bulantımda aynı korkuyu yaşıyorum. Kars’ taki gibi yine kusup üzerine bayılmak istemiyorum.

Laaaann kusmuğumda ölürmüşüm bi de, Hayırrrrrr!!! Böyle saçma bir senaryo olamaz tabi ki, olmamalı ya da :))

İnsanın ruhu hasta olmadan bedeni de hasta olmuyormuş.

Benim ruhum iyileşiyor, n olur sen de iyileş! Seni korumak için elimden gelen tedaviyi uyguluyorum, yiyip, içiyorum, koruyucu alıyorum, destekliyorum. N olur sen de biraz gayret et. Can çekişiyorum,  yalvarıyorum uleynnnn!!!