Marifet

Marifet sözde değil 'öz' deydi evet.

Öz mü ne demek, sadede gel diyorum yani. Konuşup durma, söylenip durma, dır dır…

Sen konuşursan, konuşturursun karşındakini de. Ya da susturursun.

Konuşmakla olmuyordu çünkü. Eyleme geçmek, uygulamak gerekiyordu. Peki şimdi kendime soruyorum. Konuşuyorum da yapabiliyor muyum peki, durabiliyor muyum düşüncelerimin, kararlarımın arkasında? Yoksa duygularıma, zaaflarıma mı yenik düşüyorum?

İşte marifet buydu belki. Karar verip onu uygulayabilmekti!

Düşünme, eyleme geç!

Sen, ben, o, hepimiz. 

Baksana sabahtan akşama haberler bile konuşan adamlardan ibaret. Herkes siyaset derdinde. Vaat verme, ikna etme derdinde…

Belki de çok mu konuşuyorduk. Bu kadar konuşmak yerine çalışıp çabalasak daha iyi değil miydi?