İşlemeyen Gönül İşleri

Bir sabah uyanırsınız ve olaylar karşısında verdiğiniz tepkilerin değişmeye başladığını fark edersiniz. Eskiden ne büyük tepkiler verirken, şimdi o kadar büyütmediğinizi hatta bazen tepki bile veremediğinizi fark edersiniz. Çünkü hayat garip bir şekilde alıştırıyordur size bunu. Yavaş yavaş, işleye işleye.

Önceleri yine mi ya, hep mi beni bulur böyle şeyler diye serzenişler olurken, sonrasında belki uzun süren moral bozuklukları, günlerce sürebilen beklentiler falan filan. Aman neyden mi bahsediyorum gönül işleri diyelim. Ben de işlemeyen gönül işleri:)

Bir gün bir restaurantta arkadaşlarınızla oturup muhabbetin dibine vururken, kalkar tuvalete gidersiniz. Tam siz muhabbetten geri kalmamak adına acele ederken, elinize sıkmış olduğunuz sıvı sabunla kalıveririsiniz öylece. Sular kesik !  Tam kapının önüne çıkayım da kimse yoksa erkekler tuvaletinde yıkayayım diye düşünürken, o da ne ? Sen de kimsin?

Şeklinde uçuşan düşünce baloncukları.

Adamın biri sizi bekliyor kapının önünde. Elinde de bir kitap.

Siz şaşkınlıkla kekelersiniz, “elimi yıkayacaktım da” diye. Fakat erkekler bölümünde de sular akmayınca genç adam size su bulur ve ellerinizi yıkamanıza yardımcı olur. Ardından teşekkür ederken, genç adam:

 “Bunu sana vermek için gelmiştim” der.

Bu da ne?

“ Kitap, benim kitabım” der.

(Adam yazarmış ya la:))

Öyle şaşkınlıkla teşekkür etme ve

“Niye ki ne, yani bana mı?” Falan diye saçma sapan kesik konuşmalar ve karşılığında cevap olarak da “öyle işte.” Gibi cümleler. Ve el sıkışılıp, isimler söylenir, kısa, ayaküstü bir tanışma gerçekleşir.

Garip ama dizilere konu olabilecek tanışma şeklidir bu.  O yüzden de kadın karakteri heyecanlandırmaması mümkün mü? Hele hele benim gibi bi karakter ise :)

Değişik bir heyecan içinde dönersiniz arkadaşlarınızla oturmuş olduğunuz masaya. (Adam meğer arka masanızda oturuyormuş. ) Ve tabi tuvalete gidip elinde kitapla pek dönülmediği için de masadaki rakıya meze olursunuz :)

Ardından hemen kalkılır ki, rahat rahat kaynatılsın.  Eve gelene kadar, metrobüs, dolmuş derken, kitap hemen yarılanır, evde de bitirilir. Ertesi güne sosyal medya araştırması yapılır ve hemen teşekkür ederim, kitabı okudum mesajı falan.

Sonuç mu? Bu da mı gol değil ?

Adam bildiğiniz reklamını yapmak istemiş sanırım bana.

Sadece yarım saat süren bir mesajlaşma gerçekleşir. Sanki arkadaşınızla mesajlaşır gibi. . Ve hiç beklentisiz geçen günler  işte. Veeee hoş geldin hafta sonu :)

Sanırım ben böyle iyiyim a dostlar. Bu da komik ve ilginç bir tanışma hikayesi olarak kaldı.

Çizgi filmlerdeki gibi,
bakalım kahramanlarımızın başına daha neler gelecek :)