Küçük Dokunuşlar, Büyük Mutluluklar!!

Bazı sözler vardır hani, verilir ama karşılığında aslında çok da tutulmasını beklemezsiniz. Bu sözü veren kişi ile mi ilgilidir, yoksa konumu ile mi yahut da alışılagelmiş olan ve yıllardır sürüp giden ön yargılarınız mı engeldir tam olarak bilinemez. İşte belki de bütün bu nedenler birleşir ve sizin aslında verilen o sözün ya da sizinle paylaşılan ve sizin için ortaya atılan bu fikrin gerçekleşeceğine olan bir inancınızı da oluşturmaz.  Dolayısı ile ortada bir inanç olmadığı için de sonunda ne oluşacak bir hayal ne de uğrayacağınız hayal kırıklığı olur.

Beklentilerimizi azaltarak yaşamayı zafer mi sayar olduk acaba? Ki duygularımızı hiçe saymak, onlara yokmuş gibi muamele etmek ne kadar insan yapardı ki bizi?

Hayatın şu zamana kadar sana getirdiklerinden yola çıkarak, ileriye, gelecekteki günlere dair de mütemadiyen olumsuz öngörülerde bulunmak ne kadar doğru idi?  Ya da aslında yapabileceğimiz olumlamalara daha mı az yer verir olduk acaba?

Kötüyü iyiden daha çok görmek, pozitif değil de negatif düşüncelere odaklanmak. Beklentileri sıfırlamak yahut da….

Bu şekilde gardımızı mı alıyoruz acaba kendimizce? Ya da bu müzminleşen bu düşüncelerle çevrili bir penahta mı yaşamayı tercih ediyoruz?

Kime, neye karşı?

Hayata mı?

Uuuuf  neyse....

Dilim de, elim de, beynim de yoruldu vallahi bu cümleleri kaleme alacağım diye :)

Ne yazmak istedim, içimde zıp zıp zıplayan, birbirini kovalayan sesler neler yazdırdı bana.

Benim bugün şahane hem de sürpriz bir misafirim oldu aslında. Çalıştığım okulun müdüründen çok güzel bir jest. Fikrime kulak verip, güzelleşmesini sağladı kendisi. Ama hiç beklemediğim bir hızda ve olanca naifliğiyle..

Ben de ki çalışma şevki, tabiri caizse tavan yaptı sayesinde:)

İnsanların hayatlarına küçücük dokunuşlar yapabilmek,

Düşüncelerin söz de kalmadan eyleme dökülebilmesi, işte bu kadar mutluluk verici.

Bütün bu düşünceleri sizlere dokunabilmek için yazıyorum belki de. Çünkü iyi mi kötü mü olduğunu bilemem fakat küçük hatta minnak mutluluklar karşısında ne yüzümdeki munis ifade değişiyor ne de tüm olanlar karşısında siyaha dönmeyen pembe dünyam:) Haa, bunun içinde elimden geleni yapmıyor muyum mütemadiyen yapıyorum;)

Her şeye ve herkese rağmen...

Aydınlık bir sabahtan, daha aydınlık sabahlar için.. 

Herkese Güüüüünaydınnnn!!!