Umutlarımı Gören Var Mı

Umutlarımı nasıl dağıttıysam artık, bana hiç kalmamış gibi hissediyorum bugün. Umutsuz, sıkkın bıkkın, off puff bi haldeyim. 

Bir küçücük fıçıcık içi dolu turşucuğum. Hem de en ekşisinden.

Halbuki çarşıdan aldım bi tane eve gelince bin tane olandandım. En renklisinden.

Sanki yolda yürürken cebim delinmiş de bütün umutlarım dökülmüş gibi. Ya da hırsızın biri ben uyurken umutlarımı mı çaldı acaba?

Nerede içimdeki lunapark, oyuncaklara binen çocuklar nerede? Göremiyorum. Onlar da gitmişler sanırım. Edepsizler hep ben vereyim zaten, aman siz hiç bi şeyinizi vermeyin. 

Hem ben belki borç verdim o umutları, mutlulukları nereden biliyorsunuz? İnsan bi sorar ama canım, aa çok ayıp :) Esefle kınıyorum hepinizi, çok da umrunuzda ya sanki.

Hey ahali şimdi sıra ben de!

Birazcık umut borç alabilir miyim? Elde diyorum heyyy, sana diyorum, bak okuyup da hiç oralı olmayan sen? Elde 'umut' var mı? Varsa ben de alabilir miyim? Çok ihtiyacım var da.