Tavsiye, Dublörün Dilemması

Günlerden Pazar olur da ben yazmaz mıyım, klavyede almaz mı ellerim soluğu?

Sabahın erken saatlerinde Hüsnü Arkan dinleyince, sabahım daha da güzelleşir ve huzur bulur adeta.

Çocukken sevmediğim pazar günleri ne de kıymete bindi şimdilerde. (Dip not: pazarları evde geçirmeyi daha çok tercih ederim.)  ‘Pazar günü’ demek huzur oldu, mutluluk, dinginlik oldu, ev oldu, yalnızlık oldu, kendimle baş başa-lık oldu benim için.

Bu Pazar da en son bitirmiş olduğum kitabı paylaşayım istedim sizinle.  “Dublörün Dilemması”

İki yıldır elimde olan bu kitap daha önce Kars’ ta iken iki kere okumaya kalkıştığım ve iki seferde de kendimi gerizekalı olduğuma inandırıp okumaktan vazgeçtiğim bir kitaptı. Hatta geçen yılda kitaplıkta adeta bir biblo gibi durmasına dayanamayıp sahafa götürmeye bile kalkışmıştım. Neyse ki aksilik satamamıştım. Şimdi düşününce iyi ki satamamışım diyorum tabi ki.

Hani kitap okumanın bir mevsimi olduğu söylenir ya, ki ben de inanırım buna. Hah, işte ben o zaman o mevsimde değilmişim demek ki, yeni anlıyorum :) Boşu boşuna da yüklenivermişim kendime, gerizekalı falan diye. Ay ne ayıp:) Hele o zamanlar bu kitabı öneren bi arkadaşım vardı ki, (Elif)nasıl anlatıyordu ballandıra ballandıra. Şöyle güzel, böyle güzel diye. Kendisi tam bi kitap kurdudur zaten. Yani onunla aşık atabilecek falan değilim tabi ki. Ama o konuştukça ben kendimi daha da kötü hissediyordum. Hayır, elime iki kere almış olup, 10- 20 sayfadan fazla okuyamamış iken ben, kız yazarın kurduğu cümlelerden örnekler veriyor, kocaman gözlerini kısıp, bir şair edasıyla vurgu falan da katmaz mı bir de o cümlelere  :) Anaaam bayılacağımmmm:) 

Hayranlıkla kıskançlık arasında gidip gelmiş olsam gerek :) Kitabı okuduktan sonra o cümleleri akılda tutabilmenin ne kadar önemli olduğunu daha iyi anlayacaksınızdır.

Yine bir Pazar günü elime almış olduğum Murat Menteş’ in kitabını bir çırpıda bitirmiş bulunmaktayım. Ve evet kesinlikle okunmalı ! Geç te olsa katılıyorum Elif’ cim sana ;)

Ama şu ana kadar okuduğum bütün kitaplardan farklı bir kitap diyebilirim. Yani yazarı ile tanışmak isterdim açıkçası. Neyin kafası ile yazıyor bunları diye :) Kitabı okurken altını çizmekten bi hal oldum. O nasıl bir teşbihtir, nasıl bir absürdlüktür ki, yine de saçmalandığını hissettirmiyor insana garip bir şekilde. Yani acı yiyip de, acı olmadığını düşünmek gibi bir şey bu.

Yazar kelimelerle dans ediyor adeta. Hem de her türlü dans. Bir anda hızlanıp, bir anda usulca yavaşlayabiliyor. Ritme ayak uydurmuyor, ritmin kendisi oluyor.

Hani şu elimizden düşüremediğimiz cep telefonları var ya, ki düşüremediğimiz sürece, bataryası iyice ısınmaya başlar hani ve hatta yorulur, yavaşlar  artık telefon. Bi soğumaya bıraksanız iyi olur hani. Heh işte onun gibi bi olay idi benimkisi de. Beynim yanıyordu adeta okurken, ara veriyordum. Azcık soğusun diye.

Bazen de ilkokuldaki matematik problemlerini çağrıştırıyordu bana. Yolda yürürken iki adım atıp bir adım geri giden çocuk gideceği bilmem kaç kilometre yolu kaç saatte alır, falan filan…

 Çünkü benim okuma işim de buna benziyordu. Birkaç satır okuyup sonra tekrar geçmiş satırlara dönüyordum.  

Sonuç:

"Dublörün Dilemması"

Yazar:Murat MENTEŞ

Kitap farklı, ilginç, tuhaf, acayip ve çok heyecanlı. Nuh tufan isimli albino bir gencin farklı ve heyecanlı hikayesini anlatıyor. 

Ben yandım siz de yanmayın diyemeyeceğim. Siz de yanın bence;)